O Sołectwie

Wieś sołecka położona w odległości 2 km na północny zachód od Kórnika, przy zachodnim brzegu Jeziora Skrzynki Duże.

Nazwa wsi pochodzić może od rośliny moszczenica (Coluteocarpus) lub od moszczenia i mostu – drogi na gruntach podmokłych wymoszczonej kłodami drewna (Walczak 2007).

Początkowo stanowiła własność biskupią, później należała do kanonika Szczedrzyka (Teodoryka) i Mroczka, synów komesa Jaracza. W końcu XIV wieku jej właścicielami byli Skrzyneccy. Od 1576 roku znajdowała się w kluczu kórnickim. W XVI wieku zbudowano tu pawilon, nie wykluczone, że z inicjatywy Stanisława Górki. Nie wiadomo jednak, czy wzniesienie budowli związane było ze specjalną okazją (np. przyjazd jakiegoś znamienitego gościa, czy też uroczyste łowy), albo przeznaczeniem jej na zamieszkanie. W czasie, gdy właścicielką dóbr kórnickich była Teofila z Działyńskich Szołdrska Potulicka, pawilon znajdował się już w ruinie.

 W 1746 roku osiedlił się w Mościenicy, na warunkach olęderskich Jędrzej Niemier, którego potomkowie żyją do dziś. Nie podlegał on żadnemu sołtysowi, dlatego w celu rozsądzania wszelkich spraw musiał udawać się do zamku kórnickiego. W 1809 roku były tu trzy zagrody. Zamieszkiwali w nich z rodzinami: Marcin Niemier, Maciej Rauchart i Paweł Rąsiński. Razem mieszkało tu 37 osób, z czego 31 było katolikami, a 6 ewangelikami. 

Mościenica od 2005 r. jest sołectwem. Ma powierzchnię 760 ha. Liczba ludności sukcesywnie wzrasta i wynosi obecnie 256 osób. Na terenie położonym między Lasem Drapałka a drogą nr 431 rozwija się intensywnie osiedle domów jednorodzinnych. W pobliżu wspomnianej drogi zlokalizowany jest kompleks ogródków działkowych oraz działek letniskowych. 

W niewielkiej odległości na północny wschód od miejscowości rośnie dąb szypułkowy o obwodzie ponad 4,5 m i wysokości 26 m, uznany za pomnik przyrody.  

Przebiegają tędy szlaki turystyczne z Kórnika do Borówca oraz Pierścień Rowerowy dookoła Poznania.